„ Nie nazywaj dżunglą lasu, który daje ci schronienie” – przysłowie afrykańskie.
Czasami to co dzieje się na świecie wydaje się zbyt przytłaczające. Także w codzienności naszego życia, takiego na wyciągnięcie ręki pojawia się niepokój, napięcie, stres…. Jesteśmy sfrustrowani na kierowcę autobusu bo mimo tego, że biegniemy, on na nas nie poczeka. Denerwujemy się bo dzieci co chwile od nas czegoś oczekują i nie jesteśmy w stanie usłyszeć osoby z którą rozmawiamy przez telefon….
Zatrzymaj się na chwile, zapomnij o tych zmartwieniach, frustracjach i stresie, a zastanów się za co jesteś wdzięczny?
Co ułatwia Ci życie? Co dziś upiększyło Twój dzień? Co przyniosło Ci spełnienie? Budzisz się rano i jakie masz swoje pierwsze myśli? „Muszę wstać, bo się spóźnię na autobus” „jestem nie wyspany/a” , „pada deszcz, a muszę wyjść z psem na dwór”, „muszę zrobić dzieciom śniadanie do szkoły i zawieźć ich bo inaczej się spóźnią”.
Postaraj się zmienić trochę perspektywę patrzenia na rzeczywistość. Budzisz się rano i jakie mogę być Twoje pierwsze myśli? Jesteś wdzięczny, że mogłaś/eś się obudzić kolejnego dnia Cieszysz się z tego, że stać Cię na samochód, jeśli spóźniłeś się na autobus bo kierowca Twoim zdaniem na Ciebie nie poczekał – bądź wdzięczny że jesteś zdrowy/a i masz możliwość biegać. Odłóż telefon i spotkaj się z tą osobą, żeby porozmawiać na żywo, bądź wdzięczny, że masz dzieci – niektórzy latami starają się aby je mieć. Zrób rano kawę i napawaj się jej smakiem i aromatem, puść rano ulubioną muzykę lub posłuchaj motywującego vloga. Naucz się bycia wdzięcznym a zmieni się każdy Twój kolejny dzień. Dzięki temu Twoje sukcesy będą spektakularne, bo zaczniesz postrzegać świat w kolorach a nie tylko w szarości. „Dziękuję” powiedz w myślach do życia, do świata, do siebie, do dzieci, do Siły Wyższej, do światła nowego dnia. Powiedz „dziękuję” w swoich myślach, że wychodząc na spacer, oddychasz, jesteś.
Poczwarka cierpliwie czeka w kokonie aż przyjdzie idealny moment, żeby rozłożyć skrzydła i wzbić się w powietrze. Nie narzeka, że musi czekać. Nie płacze, że inne motyle już fruwają. Zajmuje się rośnięciem, dojrzewaniem, budowaniem swojej siły. Ja też. Bycie wdzięcznym wymaga cierpliwości i treningu – tak jak u tej poczwarki. Doceń pracodawcę za to że masz możliwość pracy, doceń partnera za pomoc, codzienne zadania i rozwiązywanie problemów, za wsparcie. Doceń to, że masz gdzie mieszkać zamiast narzekać, że masz za mały dom, że praca niewygodna. Bądź wdzięczny za za to co masz (pamiętając o ciągłym doskonaleniu i rozwoju). Jestem wdzięczna.
Dziękuję! Dobrego dnia dla Ciebie 🙂
